Programmatoelichting 'Hoketus'

Item

name
nl Programmatoelichting 'Hoketus'
headline
en Program notes 'Hoketus'
nl Programmatoelichting 'Hoketus'
creator
Louis Andriessen
articleBody
en Duration: 20'-50'<br/>For: 2 panflutes, 2 alto saxophones, 2 pianos, 2 electr. pianos, 2 bass guitars, 2 congas<br/><br/><br/>Hoketus is the result of the minimal art project I started in January 1977 at the Royal Conservatory in The Hague. This project's purpose was to study the history of the American avant-garde movement both theoretically and practically, and I intended to finish the project by performing a composition that, making use of certain stylistic devices of minimal art, would at the same time criticise this style.<br/>The principal quality of minimal art compositions is the consistent limitation of musical material: the advantage is that all possibilities of one single musical aspect (usually rhythm) can wholly be explored and worked out. It is true that this is at the expense of other musical aspects.<br/>Hoketus, too, has only one musical subject: the hoketus. The hoketus is a stylistic device of the Ars Nova (14th century, Machaut and others): the melodic tones are divided between two or more descants.<br/>The ensemble Hoketus consists of two identical quintets: panflute, piano, Fender-piano, bass-guitar and percussion. The pitch material of both groups is (nearly) identical. This applies to the rhythm as well. It is, however, complementary: in Hoketus the groups never play simultaneously. What makes the piece Hoketus differ from most minimal art compositions is that the harmonic material is not diatonic but chromatic, and that it radically abandons the tonal continuous sound-masses characteristic of most minimal art, with the inclusion of all accompanying cosmic nonsense.<br/><br/>L.A.<br/><br/>
nl Duur: 20'-50'<br/><br/>De compositie Hoketus (première op 31 mei 1976 Koninklijk Conservatorium, Den Haag) is opgedragen aan de musici waarvoor het geschreven is: het legendarische Ensemble Hoketus, dat bestond van 1977 tot 1986. Beide, zowel stuk als groep, zijn illustratief voor de cultuur van kleine ensembles, die vanaf de jaren zeventig zo kenmerkend is voor de meer op vernieuwing gerichte delen van het Nederlandse muziekleven. Alleen al in zijn bezetting van 2 panfluiten, 2 altsaxofoons, 2 piano's, 2 elektrische piano's, 2 basgitaren en 2 paar conga's, alles elektronisch versterkt, wijkt Hoketus volledig af van alles wat toentertijd gangbaar was in kamer- of orkestmuziek.<br/>Het woord hoketus verwijst naar een vooral in de gecomponeerde Westerse muziek van de veertiende eeuw populaire techniek van 'interlocking' ritmische en melodische patronen (hocquet): de ene stem zingt terwijl de andere zwijgt, en pas samen ontstaat de gehele melodie. In het werk van Andriessen spelen twee identieke groepen identiek materiaal, maar nooit tegelijk. Het gaat om korte patronen waarvan het aantal herhalingen niet is vastgelegd. Pas op een teken van een der musici, afhankelijk van de uitvoeringsomstandigheden, gaat de groep over op het volgende patroon. De duur van Hoketus is dan ook wisselend, van 25 tot 50 minuten, zoals de partituur aangeeft. De opstelling van de twee groepen, links en rechts op het podium, geeft het stuk voorts een ruimtelijkheid - het geluid schiet als een tennisbal heen en weer - die dan weer aan de Venetiaanse meerkorigheid uit de vroege zestiende eeuw doet denken. Dit alles maakt van Hoketus een stuk dat het vooral live goed doet: de zichtbare interactie tussen de twee groepen, waarvan de spelers, behalve de pianisten, dienen te staan, is net zo essentieel als de muziek die er het resultaat van is.
about
Hoketus
Identifier
ark:/23946/bqpoNQ
Item sets
Programmatoelichtingen

Linked resources

Items with "is work commentary in: Programmatoelichting 'Hoketus'"
Title Class
Hoketus work